Poezi per Mesuesen - Vjersha per 7 Marsin

https://krokodili.al/poezi/per-mesuesen/

Poezi per Mesuesen – Vjersha per 7 Marsin

7 Marsi

Festën e mësuesit

Ne do ta festojmë

Lulet më të bukura

Ne do ti dhurojmë.

Vijmë tek ti mësuesja jonë

Buzëqeshjen ta dhurojmë

Kënga krahet reh si flutur

Midis jush unë jam e lumtur

Kënga që na ri në zemër

është për ty një fjalë e embël

Drita që na ri në sy

dhe këto Lule janë për ty!

Ndera e Femijve per Mesues

Te ju që lodheni me ne gjithë ditën,

Kjo mende e vorfën, kjo zemër shkon;

E sa t’kem’ shpirtin, sa t’shofim dritën,

Dashtninë e nderën gja s’na pakon.

Nji bimë e vogël, lanun n’shkreti,

E pamire rritet, pa fuqi t’vet;

Po, me lmue dora e bujkut t’ri

Sa lule t’bukura e shuemja* qet.

Na jemi t’vorfën… si me e pague

Kët farë kujdesi, gjithë kët trazim?

Por kemi ‘j zemër, ani, kët jue,

O mjeshtra t’dashtun, ju falim shqim.*

Ju cenë* ndër k’ndime, ju ndigjesë doni,

Kët nderë për t’mira lypni peshqesh.

e na mbas k’ndimesh, mbas pun’sh që m’soni,

Do t’shkojmë, si zemra ju do’prej nesh.

Festat

Dy festa të bukura

të prindërve të mij’

njëra në shkollë

e tjetra në shtëpi

Njëra e mësuesit

tjetra e nënës

të dyja shkëlqejnë

si drita e hënës.

Shtatë Marsi në shkollë

tetë Marsi në shtëpi

të dyja i ç’moj

festat t’ua uroj!

Mesuesja ime

Mësuesja ime e dashur

sa fort që të dua

me shumë dashuri

më mësove mua

Më mësove të shkruaj

të lexoj, të numëroj

në gjithë jetën time

kurrë s’do të harroj.

Mesueses time te pare

Këto vargje të thjeshta që tani lexoj

Mësueses time të dashur sot po ja kushtoj

Një puthje të ëmbël me shumë falenderim

Ty mësuese ti dërgoj në emrin tim.

Të jam mirënjohëse, të falenderoj

Se çdo gjë që di, nga ty e mësoj.

Në çdo gjë që lexoj në çdo gjë që shkruaj

Je ti gjithmonë mesuesja ime e paharruar.

Edhe kur të rritem kurrë s’do të harroj

Me shumë mirënjohje ty do të kujtoj

Shumë mësues do më mësojnë për vite me radhë

Po ti do mbetesh gjithmonë – mesuesja ime e parë.

Poezi per ty mesuese

Unë sot për ty mësuese

më pëlqen të shkruaj

shumë vargje të bukura

për t’i recituar.

Erdha në klasë të parë

shumë i emocionuar

as dhe emrin tim

nuk dija të shkruaja.

Tani jam i gëzuar,

sepse di të lexoj

dhe me ndihmën tënde

shumë gjëra po mësoj.

Mesuesja Ime

Na mësofsh

kështu gjithmonë

bij’ e denjë

e vendit tonë.

Na jetofsh

njëqind vjet

në hare

e me shëndet

Na jetofsh

njëqind vjet

mësuesja jonë e

klasës se tretë.

Mesuesja

Une sot per ty mesuese

me pelqen te shkruaj

shume vargje te bukura

per t’i recituar.

Erdha ne klase te pare

shume e emoconuar

as dhe emrin tim

nuk dija te shkruaja.

Gezim ndonjehere,

Hidherim ndonjehere,

Por percafim cdo here

Mesuese gjithmone do te mbaj ne mend.

Mesuesin tim

Mësuesin tim

Unë shumë e dua,

Pas prindërve të mi,

Më e shtrejnta për mua.

Për gjëra të bukura,

Gjithmonë na mëson,

Kur i kryejmë detyrat,

Na përkëdhel dhe ledhaton.

Mesuesin tim

Kurrë s’do ta harroj,

Ndër vjersha dhe tregime,

Unë do ta kujtoj.

Urime per mesuesin

Sa bukur tingëllon!

Fjalë që rrjedh nga zemra.

Shpirtin ma pushton

dashuria që kam nga brenda.

Lule të dhuroj sot

si shenjë respekti.

Urime marsh nga mot!

Kjo fjalë sot më mbeti.

Më dhe diturinë

Më ndriçove jetën.

Në zemër ke mirësinë

më mbolle të vërtetën.

Urimi më rrjedh si ujë

Që i jep jetës bekim.

Ketë nuk ta them me bujë

por më buron ky urim!

Mesuesit e mi

mesuesit i falenderojme

qe dhane nje kontribut te madh per ne

dhane gjithqka te tyre

qe te behemi dikush ne jete

ne kurr sdo ju harrojme

dhe gjithmone do ju kujtojme

per gjdo gje u falenderojme

se si ju nuk ka ne bote

ju gjithmone na keni mesuar

gjdo mesim na keni shpjeguar

per asgje sna keni kundershtuar

ne gjdo aspekt na keni ndihmuar

si prind i dyte ju keni qene

qe gjithmone veq dije na keni dhene

veq dashuri na keni fale

per asgje sna keni share

Mesimi i pare i abetares

“A…a…” më thoshte mësuesi te koka

dhe vinte gishtin në “a” – në e abetares.

Rrapi në obor tundte degët e holla

që e shkruanin në qelq të dritares.

“a” e vogël e shtypit shkruhet shkoqur!…

“a”-ja e mësuesit më shihte në sy një orë.

(Mbrëmë unë mbaja një folé zogu

si “a” të vogël në dorë).

Më dridhej dora mbi “a”-në e vogël

e pa dashur, e shtrembëroja me penë…

Përjashta cicërinin zogjtë çamarokë

se dje u prisha folenë.

“A” e madhe e shtypit, e thjeshtë fare –

dy vija që puqen, dhe një vizë brënda…!

Zogjtë hapnin sqepin si “A” e madhe

dhe në folé prisnin bukë nga nëna.

Një zog m’u afrua te dritarja karshi,

më njohu, e këndoi dy tri herë mbi shkollë.

Unë shkrova në fletore si me sqep të tij

“A”-në e madhe, të bukur, të hollë…

Dorën e vogël, mësuesi në klasë,

folé zogu ma mbante në dorën e vet…

Ngjita këmbët e vogla te këmba e “A”-së,

dhe u nisa në jetë…

Dita e mesuesit

Frymëzuar ecje shtigjeve të diturisë

Ujitur me dashuri nga brezat e kaluar

U skalite në trungun fisnik familjar

Jetësin për numrin shkronjën e shkruar.

Tetëmbëdhjetë vjet u derdhe

Në shtëpitë e shkronjave shkollë

Ballëlartë etshëm buzëqeshur

U ule në karrigën mësues.

Në qenien tënde krenaria e ngujuar

Bujaria virtyt i yt i pedagogut

Tiparet e një prindi madhështor

Rrezatoninë kështjellën tënd.

Atë ditë papritmas u godite

Mungonte letra diplomë

I shkelur dërmuar në qetësi

Shpirt lotuar nëpërkëmbur dhunuar

U largove nga bangat shoku im Fitim.

Vazhdove studimet provime edhe dy- tri

Arrite pak para përfundimit

Por …

Vreri i akumuluar në ty

Zhgënjimi në shoqëri të mposhti

Ëndrra kthimi në bangat shkollore

Mbeti një dëshirë e kot.

Mesuesja jone

Eshte pikerisht mesuesja ajo qe na edukon,

Eshte pikerisht ajo qe cdo gje na meson,

Eshte puna e saj e palodhur qe ne kemi respekt,

Eshte vullneti i saj per punen qe ajo ka ne jete.

Ajo me ne eshte shume e duruar,

Per cdo shkronje e fjale qe na ka mesuar,

Per edukaten qe ajo na ka dhuruar,

Qe te na beje ne nje njeri te kulturuar.

Asnje nuk ka lindur i ditur,

Nga qielli askush s’ka zbritur,

Cdo gje pak nga pak mesohet,

Dhe kjo fale mesueses tone qe kurre s’do te harrohet…

Prandaj dhe 7 marsi eshte dite e shenuar,

Sepse mesuesit gjithmone e kane merituar.

Eshte festa e krijuar vetem per to,

Dhe nga goja e tyre nuk doli kurre nje fjale “JO”.

Mesuesja ime e pare

Një mësuesi kisha në klasë të parë

Më mësonte të numëroja e të shkruaja fjalë

Më bënte të qesh ja edhe pse isha duke qarë

Atë mësuese e respektonte çdo vajzë e djalë

Nuk do të mjaftonte një këngë a lule t’i dhuronim

Për t’i treguar sa shumë e donim

Për ta falenderuar për gjithë atë mirësi

Për gjithë ato vite plot kënaqësi

Erdhi dita që e mbaruam filloren

Erdhi dita që ia lëshuam dorën.

Erdhi dita që ne u ndamë

S’mbahet mend sa shumë qamë

Prandaj për ty mësuese Eta

Për ty këndoj pa nda

Se për ty djeg malli m’ka

Krokodili https://krokodili.al