Poezi per Veren - Vjersha per Veren – Krokodili

Poezi per Veren - Vjersha per Veren – Krokodili

https://krokodili.al/poezi/per-veren/





Poezi per Veren – Vjersha per Veren

Nje poezi per veren



Erdhi vera o femij,

erdhen pushimet o te rinj,

erdhen pemet e perimet,

me to edhe vitaminet,

erdhen lulet me te bukura,

me to shume momente te lumtura,

erdhi vapa shume e nxehte,

te punosh nuk eshte lehte,

erdhi deti e pishina,

e naten deri vone na rina,

erdhi vera kete e di,

por ajo kalon si me magji.

Erdhen lojrat e argetimet,

te gjithe i shijuan pushimet.



Vera



Ka tre stinë, që po të presim,

Të na mbledhësh tok më tok,

Nga çdo kënd, ku “flitet bukur”,

Na banë bashkë ti, kokë me kokë.



Ikim bashkë, ku është freskia,

Shokë e miqtë, në breza e breza,

Për një vit na “këput mërzia”,

Tash gëzon, gjyshi, nipi e mbesa.



Korrik



Një afsh i dëndur avullon në erë.

Po përvëlon një djellë posi prushi.

U poq kajsija. Bari ësht´ i prerë.

Ri në shullër fatlum një zog ardhushi.



Prej kaq të nxehtë shqerrat janë hekur

Nër drizëri ku pik´ e vapës iku:

E çlodhen… dirgjen… flenë… kanë vdekur.

Në këtë zjarr, këtë mbarim Korriku.



Ka rënë heshtja posi frym´ e dehur

Mi çdo mblerim e mi çdo gjë të gjalla

Kur ja! se pylli dridhet pa pandehur:

Nër lisa larg, po çinçërron gjinkalla…!



Vere e Vonuar



E doja një verë, ku dielli ngroh pa kufi

Ajo po me zhgënjen se çdo dite me shi;

E doja një verë, ku dalim me shoqëri

Jo një verë me plot monotoni;

E doja një verë, ku gruri alltanoset më shume se ari

Dhe aty pak u zhgënjeva, më I dobët karati’;

E doja një verë me lule plot

Vera më zhgënjeu e ua mbushi petalet, çdo ditë me lot;

E doja një verë më ndryshë, disi me ngrohtësi engjëllore

Ajo më zhgënjeu më dha ndjenja të më hershme vjeshtore;

E doja një verë, ku kërkoj syzat për sy

E jo në ty verë te mos harroj çadrën se do të bien shi;

E doja një verë të butë, të ngrohtë e të qetë

Ti verë po llastohesh e s’po e len diellin të dal nga retë;



Erdhi Vera



A zverdhe fusha, e nder grunore

Po velojne korrcat porsi zogj;

Kendojne katundcat me malcore

Pa u kujtue si dielli i dogj

Vec n’at are, porsi nji e tretun

Zi nder petka e ne fetyre terr

Korre nji cuce pa shoqe,vetun

Me hije t’vet qe mbrapa e merr



Tjetra here tri vet e treta

Korrshe o bij me motra n’shend

Si vjet vetun tiu korr t’gjeta

Pa nji moter, pa gazmend



Pemet ne vere



Mollës -së hollës

iu ka tharë fyti,

për një gotë ujë

Dielli e mbyti.



Dardhës -së bardhës

iu ka tharë dora

nga vapë e verës

lëngon e gjora.



Kumbulla -sumbulla

s’mund t’i thotë kuj:

si t’shkojë të lumi

të pi pakëz ujë.



I pari -kopshtari

zgjohet që më natë,

pemëve të etura

u jep limonatë…



Stina e Veres



hape dorezen e deres

se erdhi dita e veres

ejani te bejme salut

prane detit qe na buzeqesh

vera na solli shume dhurata

akullore dhe cokollate

prane detit te pime uje te kripur

se kjo stine eshte e mirkpritur







Krokodili https://krokodili.al